هر پناهگاه تونل پولادینی داشت و می‌توانست تا هزار و ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد. در هر پناهگاه پست‌های فرماندهی، محل بیماران اتاق‌های ضد آلودگی آشپزخانه انبار غذاهای خشک، آب و قورخانه، یعنی تمام ملزومات یک اقامت بلندمدت پیش بینی شده بود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایسنا، در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) صدام تصمیم گرفت برنامه پرهزینه ساختن شبکه پناهگاه‌های زیرزمینی را به اجرا گذارد تا بتواند منابع استراتژیکی را از خطرات حمله هوایی آینده مصون نگاه دارد. او این درس را تا حدی از حادثه «آزیراک حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای عراق) آموخته بود. یکی از مهندسان انگلیسی که در ساختن پناهگاه‌ها دست داشته می‌گوید: تمامی ساختمان‌های تازه دولتی بغداد دارای پناهگاه زیرزمینی بود. کالین کرافت رئیس فدراسیون انگلیسی مشاوران و مقاطعه‌کاران پناهگاه‌های هسته‌ای می‌گوید: «شرکت‌های انگلیسی طرح‌هایی را ارائه کردند که به موجب آن برای ٤٨ هزار سرباز پناهگاه امن ساخته می‌شد.»
هر پناهگاه تونل پولادینی داشت و می‌توانست تا هزار و ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد. در هر پناهگاه پست‌های فرماندهی، محل بیماران اتاق‌های ضد آلودگی آشپزخانه، انبار غذاهای خشک، آب و قورخانه، یعنی تمام ملزومات یک اقامت بلندمدت پیش‌بینی شده بود. عراق در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) یک قرارداد به ارزش ۸۳۰ میلیون دلار با شرکت بلژیکی امضا کرد این شرکت اکثر کارهای ساختمانی مجتمع شیمیایی «القائم» را نیز انجام داده بود.